บัญชีรายรับรายจ่าย สมดุลชีวิตใหม่

ในวันที่ได้กลับมาเยือนบ้านอีกครั้ง เหมือนเดิม เอื้อได้แต่ประหลาดใจว่า ทำไมชีวิตผู้คนถึงเป็นแบบนี้ หมุนเวียนเป็นวัฏจักร มีความดีใจเสียใจเบิกบานแทรกมาในจังหวะชีวิต แล้วชีวิตก็ดำเนินไปเรื่อยๆ ต่อไป บ้านนอกก็อาจจะเดินไปข้างหน้าอย่างไม่เร่งรีบนัก ยังมีโอกาสสูดลมหายใจลึกๆ ยามเช้าที่ตะวันฉายฉาน ขณะในเมืองผู้คนต้องก้าวอย่างเร่งรีบ เพื่อชีวิตให้เดินหน้าได้ 

เอื้อ มองผู้คนที่เดินอยู่ท่ามกลาง พวกเขาคงกำลังนึกคิดอย่างเอื้อเหมือนกัน คงมีบ้างละนะ แม่บอกว่าแม่เคยมีฝัน ฝันที่จะเดินทางทั่วโลก ท่อมๆสะพายเป้ ไปคนเดียว ไปเยือนผู้คนทุกมุมโลก แล้วจะกลับมาเขียนเล่าเรื่องราวลงหนังสือ ฝันนั้นยังคงอยู่แม้ว่าจะเลือนหายจางไปกับชีวิตที่เป็นจริง ในยามเหนื่อยอ่อนแม่ก็เปิดลิ้นชักความฝัน แล้วก็เริ่มเดินทาง....(ในฝัน)

คนเดินทางบนถนน หลายคนคงกำลังล่าฝัน พยายามให้ถึง บางคนก็กำลังสู้กับชีวิตในวังวน บ่นเบื่อแต่หนีไม่พ้น จมปลัก แต่ในใจลึกๆเชื่อว่าทุกคนตระหนัก อะไรคือความจริง เอื้อกลับมาคราวนี้ เพื่อจะได้แยกฝันและความเป็นจริง..เพื่อก้าวเดินอย่างมีชีวิตชีวา

แม่ถามหาสมุดบันทึกรายรับ-รายจ่าย ที่เอื้อสัญญาจะหามาเป็นตัวอย่าง การพูดบอกการทำบัญชีในครัวเรือน บางทีก็ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร แม่ก็เลยให้ทำมาให้แม่ซะเลย แม่ว่าจะได้เติมเฉพาะตัวเลข 

เอื้อ : หนูก็ไม่มีเวลาทำให้นะแม่ แต่ได้สมุดของชุมนุมสหกรณ์ออมทรัพย์แห่งประเทศไทยมา ดูแล้วใช้ได้เลยนะ น่าจะช่วยใครๆได้ มีโอกาสแม่ก็ช่วยแนะนำเพื่อนด้วยนะ 

แม่ : แหมยัยเอื้อเอ๊ย ทำของตัวเองให้ได้ก่อนเต๊อะ ได้เรื่องแล้วค่อยแนะแล้วกัน ทำยังกะเร่ขายได้นะเธอ..ว่าแต่มาพักได้กี่วันละเที่ยวนี้ ไม่ต้องสอนพิเศษเด็กเหรอ

เอื้อ : 12 วันแม่ เด๋วเปิดเทอมค่อยสอน เด็กๆไปค่ายกันนะ แม่มีอะไรให้ช่วยรีบบอกมาเลย เต็มที่ 
แม่ : ขอบใจลูก ก็ช่วยทำบัญชีรายรับรายจ่ายเดือนนี้เลย จะได้ช่วยกันดูว่าตรงไหนพอประหยัดได้ อันไหนจำเป็น และที่เหลือจะออมได้สักเท่าไร เย็นๆไปช่วยแม่ขายขนมแล้วกันนะ

เอื้อ : โอเค ได้เลย ลุย บอกลาความจนได้แล้ว

...........................................

โลก ของ เอื้อและอาทร

โดย สนวลี